Η ιδέα του επίπλου γεννήθηκε ασυνείδητα ίσως με τον πρώτο άνθρωπο, όταν αυτός ένοιωσε την ανάγκη να κάτσει η να ξαπλώσει κάπου να ξεκουραστεί . Στην πρωτόγονη αυτή μορφή θα θεωρούσαμε έπιπλα τις πέτρες, τα βράχια, τα δέντρα η τις φυλλωσιές. Στο πέρασμα του χρόνου κι όσο η εξέλιξη του ανθρώπου προχωρούσε, παράλληλη ανάπτυξη υπήρξε και στην ιδέα των επίπλων, αφού αυτά εξυπηρέτησαν τις άμεσες ανάγκες του για βέλτιστη επιβίωση.
Η ύπαρξη των επίπλων ακολούθησε όλες τις πολιτισμικές και πολιτιστικές ιστορικές αλλαγές. Έτσι παρατηρούμε να δημιουργούνται έπιπλα, τα οποία πέραν της εξυπηρέτησης αναγκών, προσφέρουν με την παρουσία τους, την ένδειξη πλούτου η κύρους η επιβολής αλλά και προδιαθέτουν για χαλαρότητα, παιχνίδι κλπ.
Προσαρμόζονται στις εκάστοτε εθνολογικές αναφορές, ακολουθούν την τεχνολογική εξέλιξη ,την έκρηξη της βιομηχανίας και εν τέλει λειτουργούν σαν ένα τεράστιο ρεύμα μόδας προσδίδοντας μέχρι και τις μέρες μας το ανάλογο ύφος και lifestyle.
Μπορούμε λοιπόν να διακρίνουμε διάφορα style επίπλων τα οποία έχουν κατηγοριοποιηθεί ανάλογα με τις εποχές ,τα έθνη αλλά και τις επιταγές του παγκοσμιοποιημένου πλέον τρόπου ζωής. Αναφορικά θα επισημαίναμε τα εξής:
Μια επί πλέον κατηγοριοποίηση που έχει υπάρξει σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου ανεξάρτητα από το style είναι η ύπαρξη επίπλων παραγωγής και επίπλων tailor made ( ειδικής κατασκευής).